Валерий Гапеев читать онлайн

Почти быль Женщину старухой нельзя было назвать, однако от внимательного взгляда не ускользало, что ей за семьдесят — увядшее морщинистое лицо, седые, совсем белые волосы Одета она была просто и аккуратно Так выглядят сельские учительницыпенсионерки: интеллигентность, которую не стерли годы непросто

Мама — гэта нешта вялікае, пяшчотнацёплае, з лёгкай незразумелай журбінкай у голасе, гатовае ўсё прабачыць, выслухаць і зразумець. Гэта вялікае пастаянна ахутвае Жэньку, яму лёгка і ўтульна. Тата — гэта нешта рэзкавуглаватае, строгае і прамое, як іх дом, цвёрдае, халоднае. Яно заўсёды насцярожанае,

Валерый Гапееў Так хочацца курыць… Таўсматы ствол елкі гарэў бязгучна, нязырка. Воля, абхапіўшы рукамі голыя калені і прыціснуўшы іх да грудзі, глядзела на вогнішча і, не паварочваючы галавы, спытала задуменна: — Віталь Андрэевіч, а чаго вам зараз найбольш хочацца? Пра што думаеце? Віталь гэтак

Валерый ГАПЕЕЎ МАЯ МІЛАЯ ВЕДЗЬМА Школьны раман 1 Незвычайны — цёмнаружовы — матылёк трапечацца між шурпатых рудых ствалоў хвой. Крадуся да яго, ён усё бліжэй і бліжэй, уецца лёгка, але не вельмі зграбна, бачком, быццам у яго адно крылца меншае ці кволейшае за другое. Яшчэ крок, яшчэ паўкроку

Валерый ГАПЕЕЎ Пастка на рыцара 1 Калі ўсё пачалося? Задаць такое пытанне проста, а паспрабуй адказаць... Можа яшчэ ў першым класе. Але не, у першым, відаць, не... Гэта ў другімтрэцім з’явіліся ў класе свае лідэры, свае забіякі, свае прыгажуні і, вядома, свае непрыгожыя. Так адказаць?.. А зав