Шрифт
Ён азадачана прыпынiўся.
- Га?.. А... Ды не, не трэба. Навошта яны мне? Распараджайцеся ўжо гэтым самi!
Аптэкар засмяяўся. Потым ён падаў мне руку, i я пацiснуў яе. Што зробiш? Лекару з аптэкарам няможна варагаваць памiж сабою.
Сабакi засталiся ў мяне. Каня забраў кюрэ, у яго вялiкi двор. Воз ператварыўся ў вартоўню на гародзе ў Шукэ; а на грошы нябожчыцы ён прыдбаў пяць акцый чыгуначнай кампанii.
Вось тое адзiнае вялiкае каханне, з якiм я сутыкнуўся ў сваiм жыццi.
Доктар змоўк.
Маркiза, у вачах якой стаялi слёзы, уздыхнула:
- Пэўна, толькi жанчыны i ўмеюць кахаць па-сапраўднаму!
Шрифт