Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που βρήκα τον εαυτό μου μπλεγμένο σε ένα δίλημμα παρόμοιο με του Κολ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σταυροφορία που έχω ξεκινήσει με έριξε να βιώσω τη ζωή, όπως ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα ήθελα. Επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω, η ζωή ενός μοναχού ερημίτη δεν ακουγόταν ελκυστική για μένα, ακόμα. Πρέπει να πω ότι η συναισθηματική αποστολή έσπασε τους μυωπικούς φακούς της ζωής μου, που με ανάγκασε να παρατηρήσω το περιβάλλον μου, βασιζόμενος σε όλες τις αισθήσεις μου, και ανέβασα την κατάσταση της συνειδητότητάς μου. Αφού προγραμμάτισα νέες προτεραιότητες στην καθημερινότητά μου, σήμερα, δυσκολεύομαι να κοιμάμαι ήσυχα τη νύχτα. Το μυαλό μου πετάει χιλιόμετρα μακρυά από τα πληκτικά σεμινάρια και τις συζητήσεις. Όταν έχετε φωνές γκρίνια στο κεφάλι σας, δείχνει αριστερά και δεξιά, η ζωή γίνεται μια άγρια βόλτα με ρόλερ κόστερ. Βρέθηκα να αναρωτιέμαι πότε με κατέκτησε ο διάβολος; Δεν έχω την πολυτέλεια να προσλάβω τον δικό μου απογοητευμένο ψυχίατρο, ακόμα λιγότερο τον Μπρους Γουίλις (αν και το προσπάθησα). Στοχεύοντας τον εξορκισμού των δαίμων μου, ελπίζω ότι αν καταγράψω κρίσιμα γεγονότα από την κανονική μου ζωή θα με βοηθήσει να εντοπίσω το αρχικό κίνητρο που πυροδότησε την εμμονή μου να φροντίζω τους λιγότερο τυχερούς. Δεν μπορώ να σταματήσω να βλέπω φτωχούς ανθρώπους!
Οι γονείς της Τάρα, μετανάστες από την Αϊτή, έφυγαν από τη σκληροτράχηλη ζωή της Νέας Υόρκης για να μεγαλώσουν το νεογέννητο παιδί τους στο επίκεντρο της απομόνωσης των Ηνωμένων Πολιτειών στη Νότια Φλόριντα. Από τότε που γνωριστήκαμε με την Τάρα, καίγεται να μιλά για τον κύκλο μετανάστευσης των γονιών της και μου πήρε τα αυτιά για το «Μεγάλο Μήλο». Όταν προσθέτετε τη στρατηγική υποκίνησης της συζύγου μου στη λίστα των εγωιστικών της Νέας Υόρκης που γνώρισα στη Φλόριντα, αρχίζετε να φαντάζεστε την πόλη σαν να ήταν η γη του γάλακτος και του μελιού. Μια νιρβάνα όπου περιμένουν ευκαιρίες και ενθουσιασμός σε κάθε γωνιά. Ήταν μια τεράστια απογοήτευση για τη σύζυγό μου ότι δεν μετακομίσαμε στην πόλη των ονείρων της, αλλά σε μια μάλλον γραφική μικρή πόλη στη Μασαχουσέτη. Κατά ειρωνικό τρόπο, μετακινούμουν τακτικά στην πόλη της Νέας Υόρκης για το σχολείο. Το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο οποίο γράφτηκα ήταν τοποθετημένο καρφωτά στο Μανχάταν, ακριβώς ανάμεσα σε ιστορικούς ουρανοξύστες και σχετικά κοντά στην εικοσιτετράωρη και όλο το χρόνο πνιγμένη από τουρίστες πλατεία Τάιμς Σκουέαρ. Μαθαίνοντας από την εμπειρία μου, πρέπει να προειδοποιήσω κόσμο εκεί έξω που πεθαίνει για μια μεγάλη δαγκωματιά από το «Μεγάλο Μήλο», πριν μετακινηθείτε προς τα βόρεια, να ελέγξετε με επιμέλεια την τρέλα από την οποία γέρικα και πλούσια παλικάρια τρέχουν να ξεφύγουν.
Η Νέα Υόρκη φιλοξενεί τους πιο τολμηρούς οικονομικούς παραβάτες του κόσμου: το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, το αμερικανικό χρηματιστήριο Νάσντακ, και το πιο κακοδιατηρημένο αρχηγείο διεθνού οργανισμού, τα Ηνωμένα Έθνη. Η Νέα Υόρκη έχει εκτιμώμενο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν υψηλότερο από τη Σαουδική Αραβία και σχεδόν διπλάσιο από αυτό της Ελβετίας. Έχει δισεκατομμυριούχο δήμαρχο, τον Μίκαελ Μπλούμπεργκ, και τον πόλο έλξης ανεπίσημο πολυεκατομμυριούχο δήμαρχο των μαύρων της πόλης, τον Σον Τζον Κομπς, γνωστός ως Puff Daddy. Όλα είναι λαμπερά απεικονισμένα σε ολοζώντανη ανάλυση 4k, εκτός από αυτά τα πράγματα όπως το πρόβλημα των τρωκτικών της πόλης και το αιματοκυλισμένο κυριαρχούμενο από το έγκλημα Μπράουνσβιλ, στο Μπρούκλιν. Οι φτωχοί υπάρχουν παντού και οι πλούσιοι είναι σαν να μην είναι εκεί, και μετά βίας σε καλύτερη κατάσταση. Υπάρχουν μεταξύ των πύργων στην αυταπάτη ότι ζουν ψηλότερα από τη δομή του σκυροδέματος, σε ένα επιχρυσωμένο κλουβί με αναγνωριστικό δακτυλικών αποτυπωμάτων για την είσοδο, τους κάνει καλύτερους κατά κάποιο τρόπο. Άρα γιατί η πόλη αδυνατεί να φροντίσει τους φτωχούς;
Καθώς σπρωχνόμουν ανάμεσα στα πλήθη, το φαινομενικά πολύ απασχολημένο για να παραμείνω ακίνητος, σε κάθε γωνιά έπεφτα πάνω σε τσακισμένα πρόσωπα φτωχών. Πρόκειται για ένα σταθερό δρακόντιο κόμπο στο μυαλό μου πως η πόλη που ξεχειλίζει στο κεφάλαιο δεν είναι σε θέση να βρει μια ανθρώπινη λύση στις ανισότητες των κατοίκων της. Κάποιοι περπατούσαν με τρύπια παπούτσια ενώ άλλοι απογειωνόντουσαν από την κορυφή των ουρανοξυστών με ελικόπτερα μόνο για να προσγειωθούν σε ιδιωτικά αεροδρόμια και να πετάξουν μακριά με ιδιωτικά αεροπλάνα σε ιδιωτικά νησιά για να κάνουν ιδιωτικά πράγματα, που αν μαθευτούν θα φέρουν περιφρόνηση και ντροπή γύρω από τα πρόσωπά τους. Αυτό δεν είναι φτώχεια; Η φτώχεια του νου, της ψυχής, η νόσος που τρώει τη σάρκα από μέσα και τα καταναλώνει μαζί με τις φυσικές ασθένειες που κρατούν συμβαλλόμενοι ότι μόνο ο πλούτος τους τους επιτρέπει να πολεμούν με αντιβιοτικά. Αν η θεωρία μετακύλισης μπορεί να γίνει επιτυχής πρέπει σίγουρα να αρχίσει ως δροσιά ή βροχή, και ξεκινώντας από την κορυφή θα βρεθούν λιγότερα μυαλά που καταναλώνονται στη ζωή στον πύργο, τα ελικόπτερα και τα ιδιωτικά τζετ.
Το βρίσκω βασανιστικό να περπατώ έξω από τον κεντρικό σταθμό της Νέας Υόρκης, παρακάμπτοντας τους αγνοούμενους ψυχικά ασθενείς, και να αποφεύγω την επαφή με τα μάτια με όσους κείτονται στο πάτωμα. Αυτό το γελοίο θέαμα με έκανε να γίνω καλός ιερέας που περνούσε την Ευχαριστία ή στην περίπτωσή μου, τα χρήματα για το γεύμα μου. Όταν ήλθε ο χειμώνας, συνειδητοποίησα ότι υπήρχαν όλο και λιγότεροι ζητιάνοι γύρω από τη συνηθισμένη πορεία της σταύρωσης. Επιτέλους, θα μπορούσα να πάρω ένα αξιοπρεπές γεύμα χωρίς να με καίει το ένοχο συναίσθημα στα σωθικά μου. Δεν μπόρεσα να σιωπήσω τις υποψίες μου για πολύ και να αναρωτηθώ πού είχε πάει η λάβα των άστεγων που είχα συνηθίσει. Στην πραγματικότητα, δεν είχε συμβεί κανένα θαύμα – μόνο η αλλαγή του καιρού. Καθώς ο Γερό Χειμώνας κάνει τη ζοφερή του εμφάνιση, οι άστεγοι προσπαθούν να βρουν ζεστά καταφύγια και αναπόφευκτα πρέπει να γίνουν αόρατοι.
Το 2013, προέκυψαν ανησυχητικές ειδήσεις σχετικά με την άνοδο του αριθμού των άστεγων που έφθασαν στα καταφύγια και λόγω των περιορισμένων δυνατοτήτων στέγασης, οι ενήλικες και τα παιδιά αναγκαστικά έμεναν έξω κάθε βράδυ. Τι να πω για τον αριθμό των αμερικανών βετεράνων που είναι άστεγοι; Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες, που σήμερα κατατάσσονται ως το πλουσιότερο έθνος στη Γη, δεν κινούν τον Ουρανό και τη Γη για να φροντίσουν εκείνους που απάντησαν στο αίτημα να υπηρετήσουν με αξιοπρέπεια τη χώρα και εγκατέλειψαν τα ευγενή αυτά όντα που έβαλαν τη ζωή τους σε κίνδυνο για να προστατεύσουν το έθνος, δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο που μπορεί να δείξει συμπάθεια.
Για να μην λέμε μόνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους της Βομβάης ζουν σε παραγκουπόλεις που κατά τα πρότυπα είναι μη ασφαλείς και ακατοίκητες, και παρ'όλ'αυτά 11 εκατομμύρια ψυχές υπάρχουν καθημερινά7. Ο «Slumdog Millionaire» είναι ο τρόπος με τον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι του δυτικού κόσμου πήραν μια γεύση από τη ζωή στη Βομβάη αφού εκεί καταγράφηκαν πολλές σκηνές από την ταινία. Η Μουμπάι είναι η πόλη των αντιθέσεων, η οποία φιλοξενεί μερικούς από τους πλουσιότερους επιχειρηματίες της χώρας και τους κινηματογραφικούς αστέρες του Bollywood. Δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ αν το αρχαϊκό σύστημα καστών και η βαθιά ριζωμένη θρησκευτική πίστη έχουν κάνει τον κοινό Ινδό επιρρεπή να δέχεται την ανισότητα στην κοινωνία του ως έργο θεϊκής δύναμης: το πεπρωμένο.