“ඒක දැක්කද!” ඇය කීවාය, “එයා දැනටමත් ශක්තිමත් වෙමින් සිටිනවා! හෙන්ග් අප සමඟ පොරබැදීමට උත්සාහ කරනවා, ඔහු ප්‍රතිරෝධය දක්වනවා. සමහර විට එයා තවම සම්පූර්ණයෙන්ම අපිව දාල ගිහින් නැහැ!”
“කමක් නැහැ! වැන් ඔයා කිරි ටික දෙන්න, නමුත් දැන් තියන ටිකෙන් භාගයක් ඉතුරු කරගන්න. මම මිනිත්තු කිහිපයකින් නැවත එන්නම්.”
ඇය පහලට බැස ඩෙන්ට කතා කළාය.
“අර එළුවා දැන් ලෑස්තිද?”
“ඔව්, නැන්දා, ඌ අතන ඉන්නවා.”
“හොඳයි, එන්න මාත් එක්ක.”
ඩා ඇගේ දැලි පිහිය ගෙන එළුවාගේ බෙල්ලේ මහා ශිරාව යාන්තමින් තුවාල කර ඉන් රුධීරය මිලි ලීටර් සිය ගණනක් ඉවතට ගලා යාමට සැලැස්වීය.
“බලා ගත්තද මම ඒක කොහොමද කළේ කියලා, කොල්ලෝ? ඒක මතක තියා ගන්න උත්සාහ කරන්න, මොකද අදින් පස්සේ හැම දවසකම ඔයාට තමයි ඕක කරන්න වෙන්නේ.”
ඔවුන් දෙදෙනාම උඩුමහලට ගිය අතර, සාමාන්‍ය නිර්වින්දනයකින් පසුව රෝහල් රෝගියෙකු ලෙස මත් ගතියෙන්, දුර්වල ස්වභාවයෙන් සහ ලතවෙමින් හෙන්ග් තම බිරිඳ සහ දියණිය සමඟ කතා කරමින් සිටිනු දුටු විට ඔවුන් පුදුමයට පත් වූහ.
ඩා එළුවාගේ රුධිරය භාගෙට භාගයක් ඉතිරි කිරි සමඟ මිශ්‍ර කළ නමුත්, පළමුව මිශ්‍ර නොකළ ලේ ඔහුට ලබාදුන්නාය.
“ඔහ්, නැන්දා, ඒක පිළිකුල් සහගතයි! අපෝ…”
“එහෙනම් මේක බීලා බලන්න” කියමින් ඇය රෝස පැහැති දියර වීදුරුවක් ඔහුට දුන්නාය.
“ඔව්… ඒක නම් නියමයි… ඒ මොකක්ද? මට දැනටමත් ඒකෙන් හොඳක් දැනෙනවා.”
හෙන්ග් එය මහත් උනන්දුවෙන් පානය කළේය.
“මේක ඖෂධ පැළෑටි සහිත මිල්ක්ෂේක්… හොඳයිද?”
“ඔව්, නැන්දා, ඉතා හොඳයි… ඉතා ප්‍රබෝධමත්. තවත් තියෙනවද?”
වැන් වයසක කට්ටඩියා දෙස බැලු අතර ඇය හිස සැලුවේය. වැන් තවත් වීදුරුවක් වත් කර ඇගේ ස්වාමිපුරුෂයාට එය පානය කිරීමට උදව් කලාය.
“අනේ, මම සතුටු වෙනවා” ඩා පැවසුවාය. “හෙන්ග්, මම හිතන්නේ මේ මිල්ක්ෂේක් වලින් අපි ඔබේ අපහසුතාවයට විසඳුමක් සොයාගෙන තියනවා උනත්, අපට තව ටිකක් එය පිරිසිදු කළ හැකි බව මට හිතෙනවා. ඔයා දන්නවද, වරින් වර රසය වෙනස් කිරීම සඳහා අපට වෙනත් අමුද්‍රව්‍ය යොදා ගන්න පුළුවන්, එතකොට ඔයාට ඒක එපාවෙන එකක් නැහැ.”
“ඔව්, නැන්දේ, මම දැනගෙන හිටියා ඔයා මා වෙනුවෙන් එනවා කියලා.”
“මගේ පවුලට ඕනෑම දෙයක් මම කරනවා, උදව් කරන්න පුළුවන් වීම මට සතුටක්” කියා ඇය පිළිතුරු දුන් අතර ඔහුට අව්‍යාජ, දුර්ලභවූ, උණුසුම් සිනහවක්ද ලබා දුන්නාය.
ඇය ඉතිරි රුධිරය, කිරි පයින්ට් එකක ප්‍රමාණය සමග සමහර ඖෂධ පැළෑටිද මිශ්‍ර කර මෙසේ පැවසුවාය.
“හෙන්ග්, මම හිතන්නේ ඔයා දැන් විවේක ගත යුතුයි. බලන්න, මෙන්න ඔයාට පස්සේ බොන්න මිල්ක්ෂේක් ටිකක්, මම දැන් ඔයාගේ පවුලේ අයට පහල තට්ටුවේදී ඒක සාදා ගන්නේ කොහොමද කියා පෙන්වන්නම්, හරිද? ඔයා පහසුවෙන් ඉන්න. මාව අවශ්‍ය නම් මට කතා කරන්න. ඉක්මනින් සුව වන්න, පස්සේ හමුවෙමු.”
උද්‍යානයේ තිබු විශාල මේසය මත සියලු දෙනාම සුවපහසු ලෙස වාඩි වුන අතර, වැන් නැවුම් පලතුරු හා සීතල වතුර සියල්ලන්ට පිළිගැන්වීමෙන් පසුව, ඩා පවුලේ රැස්වීමේ මුලසුන ගත්තාය.
“මම කලින් කීයූ විදිහට, මම මෙවැනි දරුණු සිද්ධියක් කවදාවත් දැකලා නැහැ, නමුත් මම හිතනවා මගේ අත්දැකීම් සමග වෙනත් ආත්මීය බලවේග මගින් නිවැරදි විසඳුම දීමට මාව පෙළඹවූ බව.”
“කෙසේ වුවත්, අපි මෙතෙක් භාවිතා කරලා තියෙන්නේ ‘ හදිසි අමුද්‍රව්‍ය’ ලෙස හැදින්වෙන දේ පමණයි. අපි කාරණයට මුහුණ දෙමු, මිනිසුන් කන ආහාර වර්ග නොකන්නාවූ සතුන්ගේ රුධිරය තමයි අපි හෙන්ග්ට දීලා තියෙන්නේ, ඒ නිසා ඔහුට සමහර අත්‍යවශ්‍ය මූල ද්‍රව්‍ය ලැබෙන්නේ නැහැ.”
“අපි ඇත්තටම කරන්න ඕනේ මිනිසුන් කන දේ අනුභව කරන සතුන්ගේ රුධිරය නිතරම සහ නොනවත්වා හෙන්ග්ට ලබා දීමයි. එය ගැලපෙන තරමට, හෙන්ග්ට වඩාත් හොදයි.”
“දැන්, අපි කවුරුත් දන්නවා සෑම දිනකම අපේ ශරීරයට අවශ්‍ය සෑම දේම අපි අනුභව කරන්නේ නැහැ කියලා, ඉතින් අපි හිතමු හෙන්ග්ටත් ඒක එහෙමයි කියලා. නමුත් අපි ඔහුට කුකුළු රුධිරය පමණක් ලබා දුන්නොත්, ඔහුට ලැබෙන්නේ ‘කුකුළාට’ වැඩීමට අවශ්‍ය දේ විතරයි, බොහෝ දේ මග හැරිලා යනවා.”
“ඔහුට එළුවන්ගේ රුධිරය පමණක් දුන්නොත් ඒකත් එහෙමයි. මොකද තණකොළ මත මිනිසුන්ට දිගු කාලීනව ජීවත් වෙන්න බැරි නිසා.”
“ඉතින්, ඔයා මොනවද කියන්නේ, ඩා නැන්දේ?” ඩෙන් ඇයගෙන් ඇසුවේය. “අපි ඔහුට වඳුරු ලේ සොයා ගන්න ඕනෙද?”
“හොඳයි, එය මා කියන දෙයට අනුකූලයි, ඔව්, ඩෙන්, නමුත් වඳුරන් අපි කන දේවල් හරියටම කන්නේ නැහැ නේද?”
ඇය කියූ කාරණයෙහි වැදගත්කම වැටහීමට ඇය මොහොතක් ඉඩ හැරියාය. ඩින්ට එය මුලින්ම වැටහුනාය.
“ඔයා කිව්වේ, නැන්දා, තාත්තට නිතරම වාගේ මිනිස් රුධිරය අවශ්‍යයි කියලාද?”
“ඔව්, ඩින්, යාමට පහසුම ක්‍රමයත් දිගු කාලීනව ඇති එකම මාර්ගයත් ඒක වෙන්න පුළුවන්. ඔයාට නිරන්තරයෙන් මිනිස් රුධිර සැපයුමක් සොයාගන්න බැරිනම්, මිනිස් ආහාර වේලකට බොහෝ සමානකමක් හදා ගන්න අපිට විවිධ වර්ගයේ සතුන්ගෙන් එයාට රුධිරය ලබා දෙන්න වෙනවා, උදාහරණයක් විදිහට ඌරන්, අපි කන ගොඩක් දේ කනවා, නමුත් ඔවුන් ගොඩක් පලතුරු කන්නේ නැහැ වගේම ඌරු මස් කන්නේද නැහැ.”
“මම හිතන්නේ ඔයාට ‘පරිත්‍යාගශීලී’ ඌරන් කීප දෙනෙකු හෙන්ග් වෙනුවෙන් තියාගෙන ඔවුන්ට ආහාර ලබා දීලා විශේෂයෙන් නිවැරදි රුධිරය සෑදීම සහ වෙනත් සතුන්ගේ රුධිරය සමඟ මිශ්‍ර කරලා දෙන්න පුළුවන්, ඒත් ඒ වැඩේට හුඟාක් මහන්සි වෙන්න වෙනවා. ඔයාට කුකුළු, එළු, ඌරු, බලු සහ බළලුන්ගේ ලේ මිශ්‍රණයක් හදලා ශීතකරණයේ තබා ගන්නත් පුළුවන්. නමුත් මගේ දැනුමට අනුව මීට ඉස්සර කවුරුත් එහෙම කරලා නැහැ…ඉතින් ප්‍රතිඵල ගැන අනාවැකි කියන්න බැහැ.”
“විසඳුම ඇත්ත වශයෙන්ම ඔයාලගේ මුහුණු වල තියන නහය වගේ එළිපිට පෙනෙන දෙයක්, මිනිස් රුධිරය.”
“අපි ඔයාගේ තාත්තාගේ සාම්පල අඩුම වශයෙන් පැය හතකට ඉස්සෙල්ලා පරීක්ෂා කළත් සාක්ෂි පැහැදිලියි.”
“ඔයාගේ තාත්තාට ලේ නැහැ!”
“කොහෙත්ම නැහැ!”
“බින්දුවක්වත් නැහැ!”
“මම ඔයාට පෙන්වන්නම්.” ඩා ඇගේ උරහිස් බෑගයට අතදමා කෙසෙල් කොළයක ඔතා තිබූ පාසි පොදිය පිටතට ගත්තාය. “මේක ඔයාගේ තාත්තාගේ මුත්‍රා සාම්පලයයි. දැන් බලන්න.” ඇය එයට ගිනි තැබුවාය. “ඒකෙ තෙතමනය නිසා ගිනිපුපුරු සද්දේ වැඩියි. ඒත් බලන්න, ගිනිදැල්වල පාටක් නැහැ, ඒ කියන්නේ විටමින්, ලවණ හෝ රුධිරයේ කිසිවක් නැහැ කියලයි. රතු පාටට තිබුනත් එයාගේ නහරවල තියෙන්නේ වතුර.”
“ඔයාලා කැමතිනම්, අපිට පුළුවන් එයාගේ ඇඟ තුවාල කරලා ලේ ටිකක් ගලන්න සලස්වලා පරීක්ෂා කරන්න. ඔහුට ඇත්තටම ලේ තිබුනා නම්, පාසි ටික මේ වන විට වේලිලා, ඒක ගිනි ගන්න කොට පාට පාට පෙන්නනවා”
“ගලත් මේ වගේමයි, බලන්න! හෙන්ග් මේකට කෙළ ගැසුවා, නමුත් ලවණ පෙන්වන වලල්ලක් නැහැ, කිසිවක් නැහැ, ඒනිසා ආයෙත්, වතුර විතරයි. ඔයාගේ තාත්තගේ ඇඟේ ලේ නැහැ.”
“බින්දුවක්වත් නැහැ!”
“ඒක නරකද, කට්ටඩි නැන්දා?” ඩෙන් ඇසීය.
“නරක? නරක? කොල්ලෝ, පුද්ගලයෙකුට ලේ නැතුව ජීවත් වෙන්න බැහැ!”
“මම ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි, ඩෙන්, ඒත් ඔයා සමහර වෙලාවට මෝඩයි! ඔයාගේ වයසේ ඉන්න සියලු පිරිමි ළමයින් වගේ,මොළයේ තියෙන්නේ ලිංගික දේවල්!”
“අනික ශුද්ධ භූමියෙන් පිටතදී මම ‘නැන්දා’ විතරයි.”
“ඔයාගේ තාත්තා වැම්පයර් කෙනෙකු බවට පත්වෙලා තියනවා… ඔහු මේ මෑතකදී ඔයාලගෙන් කාට හරි දෂ්ට කරලා තියනවද?”
“නෑ, නැන්දා, නමුත් සමහර විට එයා එළුවන්ට දෂ්ට කරනවා ඇති, අපි ඒ ගැන නම් දන්නේ නැහැ,” ඩෙන් පිළිතුරු දුන්නේය.
“ඔහ්, මෙය ඉතා බැරෑරුම්, ඇත්තෙන්ම ඉතා බැරෑරුම්. මම මේ වගේ සිද්ධීන් ගැන අහලා තියෙනවා, නමුත් මගේ… මගේ… විශාල අත්දැකීම් තියන ජීවිතයේදී එකක්වත් දැකලා නැහැ.”
ඩෙන් එවිට පැවසුවේ “තාත්තා වැම්පයර්වරයෙක් වන පී පොබ් කෙනෙක් බවට පත්වෙලාද? ඉන්න, මම මගේ මිතුරන්ට මේක කියන කම්! හෙන්ග් - පී පොබ්! ඒක නියමයි!”
“එයා ඉක්මනින්ම මැරෙයිද?” ඩින් ඇසුවාය.
“අපි එයාව බේරා ගන්න තමයි උත්සාහ කරන්නේ, ඩින්, නමුත් එයින් අදහස් කරන්නේ ඔයාලට මේ ගැන කිසිම කෙනෙකුට කියන්න බැහැ කියලයි. ඩෙන්! ඔයාට තේරෙණව ද? කාටවත්ම බැහැ , කාටවත්ම, මෝඩ කොල්ලා!”
“වැන්, ඔයාට විශ්වාසද මේ කොල්ලා ලී පරපුරේ කෙනෙක් බවට?” ඇය වැන් දෙස දෝෂාරෝපණය දනවන ක්‍ෂණික බැල්මක් යොදමින් ඇසුවාය. වැන් මෙවිට මිය ඇදෙමින් සිටින තම ස්වාමිපුරුෂයාගේ ජීවිතය බේරාගත් මහලු කාන්තාව දෙස හැකි තරම් අගෞරවයෙන් යුතුව බැලුවාය.
“ඉතින්, ඔන්න, මේවා තමයි ඔයාලගේ විකල්පයන්. අවසාන වශයෙන්, එය ඔයාලගේ තීරණයයි - ඔයාලා හතර දෙනා - ඔබ සැමට මේ ‘පිළියම’ ලබා දීමට සිදුවෙනවා, මේ තත්වයට ප්‍රතිකාරයක් නැති නිසා හෙන්ග්ට එයාගේ ඉතිරි ජීවිත කාලයම මේ විදිහට ගත කරන්න වෙයි.”
ඩා ඉන් පසුව වහල ආධාරකයකට හේත්තුවී දෑස් පියා ගත්තේ පොතක් වැසුවාක් මෙන් සාකච්ඡාව අවසන් කරමිනි. පවුලේ අය ඇය දෙස බැලූ අතර පසුව එකිනෙකා දෙස බලමින් කල්පනා කළේ ඔවුන් මෙම ප්‍රශ්නයෙන් ගැලවෙන්නේ කෙසේද යන්නයි. ඩා නැන්දා ධ්‍යානයකට සමවැදී හෝ නිදාගෙන හෝ සිටින බවක් පෙනෙන්නට තිබුණද, අනෙක් තිදෙනා ඊළඟට කළ යුත්තේ කුමක්ද යන්න පිළිබඳව විවාද කළහ.
“හොඳයි, අපිට ඇත්තටම ප්‍රදේශවාසීන්ගෙන් ලේ ලබා ගන්න බැහැ, අපිට පුලුවන්ද? එයාලගෙන් ගොඩක් අය එයාලගේ සීතල සහල් පුඩිං එකක පොත්තක් වත් දෙන්නේ නැති එකේ, ලේ පයින්ට් එකක් දෙයිද? අපට ඔවුන්ගෙන් එය මිලදී ගන්නටද වත්කමකුත් නැහැ.”
“අපට සංචාරකයින් අල්ලලා එයාලගේ ලේ බෝතල්වලට දමා ශීතකරණයේ ගබඩා කර තබන්න පුළුවන් …” ඩෙන් පැවසීය.
“ඇත්තටම ගොඩක් සංචාරකයින් මෙහි ගෙන එන්නේ නැහැ නේද, ඩෙන්?” ඔහුගේ මව ඇගේ දිව දික් කරමින් ඇසුවාය.
“අපට විවිධ සතුන්ගේ ලේ සහ කිරි මිශ්‍රණයක් අත්හදා බලන්න පුලුවන්. අපිටත් හැම මාසෙකම ලේ පයින්ට් එකක් පරිත්‍යාග කරන්නත් පුළුවන්.” ඩින් පැවසුවාය.
“ම්ම්ම්, අවුරුද්දකදී පුද්ගලයෙකුට කොච්චර ලේ ප්‍රමාණයක් දෙන්න පුළුවන්ද කියලා මම දන්නේ නැහැ, ඒත් පයින්ට් දොළහක් කියන්නේ විශාල ප්‍රමාණයක් කියලා මට හිතෙනවා- ඇත්තටම ඒක හොඳ සිතුවිල්ලක්.”
“සමහර විට අපගේ දුරින් නෑ වෙන පවුලේ සාමාජිකයන් වරින් වර ලේ පරිත්‍යාග කරන්න ඉදිරිපත් වෙයි, ඔයාගේ තාත්තාට ගොඩක් අය කැමතියි.”
“අපට මිය යන අයගෙන් සියලු රුධිරය මිලදී ගැනීමට පුළුවන් වෙයි” කියා ඩෙන් කීවේය.
“මම හිතන්නේ, එයාලා මැරෙන්න ඉස්සර ශරීරයෙන් ලේ ගන්න ඕනේ කියලයි, මොකද හදවත නතර වෙලා තියන නිසා ලේ පොම්ප කරන්න බැහැනේ.”
“අපට එයාලව කකුල් වලින් එල්ලලා ඔවුන්ගේ උගුරට තට්ටු කරන්න පුළුවන්ද… නැත්නම් ඔවුන්ගේ හදවතට… හෝ ඒ දෙකටම?”
“මට පෙනෙන විදිහට ඔයා යෝජනා කරන්නේ, කාගේ හරි ආදරණීය මහලු මව මිය ගොස් හැමෝම අඬ අඬා දුකින් ඉන්නකොට, එයාගේ ශරීරය සීතල වීමට පෙර එතැනට දුවගෙන ගිහින්, ඇයව කකුල්වලින් බැඳලා එල්ලලා ඇඟේ ලේ බාල්දියකට දමලා ඔයාගේ තාත්තට පානය කරන්න දෙන්න අහන්නද, අහ්?”
“ඒක කොච්චර දුරකට හරියයි කියල ඔයා හිතනවද?”
“සමහරවිට අපිට පුළුවන් වෙයි…”
“ඒවගේ නපුරු මෝඩ දෙයක් යෝජනා කරන්න එපා!”
“කොහොමද පොඩි බබාලා… සමහරවිට එපා, එහෙම නේද?” ඩෙන් පැවසූ අතර ඔහුගේ යෝජනා සියල්ල ප්‍රතික්ෂේප වූ නිසා පසුව නිහඬ විය.
“සාරාංශයක් විදිහට, එසේ නම් අපි, පළමුව, පවුලේ සාමාජිකයන්ගෙන් ලේ එකතු කර, දෙවනුව, සත්ව ලේ සහ කිරි මිශ්‍රණය සඳහා යමු, ඒත් ඒ එකක්වත් හරියට සිද්ධවෙයි කියලා විශ්වාසයක් අපිට නැහැ.”
“තව තියනවද?”
“අපට පුළුවන්… නැහැ, සමහර විට ඕනේ නැහැ…” ඩෙන් පැවසීය.
ඔහුගේ මව පැවසුවේ, “මෝඩ උනත් නැති උනත් කමක් හැහැ, කියන්න, අපි බලාපොරොත්තුවක් නැති තත්වයක ඉන්න නිසා, සෑම විකල්පයක්ම සලකා බලන්න ඕනේ.”
“හොඳයි, මට මුස්ලිම්වරයෙකු වෙන්න පුළුවන්…එතකොට මට භාර්යාවන් සිව්දෙනෙකු ගේන්න පුළුවන් හින්දා අපිට තව ලේ පරිත්‍යාගශීලීන් හතර දෙනෙකු ලැබෙනවා… ඔවුන්ට දරුවන් හතර දෙනෙකු බැගින් ලැබුනොත්, එතකොට පරිත්‍යාගශීලීන් 16 දෙනෙකු සහ…”
“ඔව්, හරි ඩෙන්, ඒකට ස්තූතියි! මට ඒගැන අහන්න නොතිබුණා නම් හොඳයි… ඊළඟට, ඔයා යෝජනා කරයි ඔයාගේ සහෝදරිය මිනිසුන් සතුටු කරන්න ගිහින් පයින්ට් දෙකක් ඒකට අය කරගන්න කියලා!”
ඩින් එම සිතුවිල්ල ගැන තදින් කම්පාවට පත් වූ අතර ඇගේ මව පවා එවැනි දෙයක් පැවසීම ගැන කම්පනයට පත් වූ නමුත් වැන් ඔහුට පයින් පාරක් ගසන තුරු ඩෙන් සිතුවිල්ලෙන් පීරී සිටියේය.
“මම දකින විදිහට, අපි තවම සලකා නොබැලූ තවත් ගැටලු දෙකක් තියනවා,” ඩින් පැවසුවාය. “ඩා නැන්දා කිව්වා තාත්තා අපේ සැලැස්ම අනුමත කළ යුතුයි කියලා මොකද එයා තමයි මේවා බොන්නේ. අනික හෙටට අපිට මොනවා හරි ඕනේ.”
“සමහර විට අපට හෙට එළුවන්ගේ කිරි සහ ලේ මිශ්‍රණය භාවිතා කරන්න පුළුවන්, මොකද ඔයාගේ තාත්තාට ඒක කුකුල් ලේ වලට වඩා රසවත් නිසා, නමුත් ඔව්, ඔයා හරි, අපට ඉක්මනින් ස්ථිර දෙයක් කරන්න වෙයි. අපිට පස්සේ නැන්දාගෙන් ඒ ගැන අහන්න පුළුවන්. ඔයාගේ තාත්තා සම්බන්ධයෙන් ගත්තාම, එයාට තියෙන්නේ එයා තමාගේම ආහාර අවශ්‍යතා පුරවාගන්න තරම් ශක්තිමත් වන තුරු අපි දෙන දේ අනුභව කර ස්තුතිවන්ත වෙන එකයි. ඒ වගේම ඔයා එයා ගැන සිතපු එකට එයා කෘතඥ වෙයි කියලා මට විශ්වාසයි.”
ඔවුන් තිදෙනා මෙසේ මිනිත්තු කිහිපයක් ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික සිතුවිලි වල නිමග්නව සිටින විට, ඩා ‘අවදි විය’.
“ඔයාලට අලුත් අදහස් ඉදිරිපත් කරන්න පුළුවන් වුනාද, නැත්නම් මම විසඳුම් කියන්නද?”
“නැහැ, නැන්දා, ඩෙන්ට සිතින් මවා ගත් අදහස් කිහිපයක් තිබුණත් ඒවා ඇත්ත වශයෙන්ම කරන්න බැරි දේවල්. අවාසනාවකට මෙන්, ඔයා පැය කිහිපයකට පෙර ඉදිරිපත් කළ යෝජනාම ඇරෙන්න අපිට වෙන යෝජනා නැහැ.”
“ඔව්, මම හිතුවා ඔයා එහෙම කියයි කියලා, නමුත් අවංකව කියනවානම් මේක විසඳීමට පහසු ප්‍රශ්නයක් නොවෙයි. මටත් මගේ භාවනාවේදී විසඳුමක් ලැබුනේ නැහැ, නමුත් දැන් සවස් වෙලා පරක්කුත් නිසා මට හරි මහන්සියි. ඉතින් ඔයාලගෙන් එක් දරුවෙක්ට මාව නැවත ඇරලවන්න පුලුවන්ද, අපි මේ ගැන සිතමින් නිදා ගමු.”
ඔවුන් දෙදෙනා කෑමට යමක් නොගෙන, සතුන් පරීක්ෂා කිරීම සහ නින්දට පෙර ස්නානය කිරීම නොකර ඩෙන් නැවත පැමිණෙන තෙක් බලා සිටියහ. ඔවුන් සියල්ලෝ මේ ගැටලුව නිසා මානසිකව හෙම්බත්වී සිටියෝය. කෙසේ වෙතත්, කාරණයේ සත්‍යතාවය නම්, ඔවුන්ගෙන් කිසිවෙකුට තනිවම උඩුමහලට ගොස් වැම්පයර් කෙනෙකු සමග ගතකිරීමට තිබූ අකමැත්ත නිසා ඔවුන් සියල්ලෝ එකට උඩුමහලට යාමට බලා සිටීමයි. වැන්ට ඔහු සමඟ නිදා ගැනීමට පවා අවශ්‍ය නොවීය, නමුත් ඇයට යුතුකමක් ඇති බව ඇයට හැඟුණි, එබැවින් වැඩිමහල් තැනැත්තිය වූ ඇය ඉටිපන්දමක් දල්වාගෙන මඟ පෙන්වූ අතර දරුවන් දෙදෙනා වෙවුලමින් ඇයගේ පිටුපසින් ආවෝය.
ඔවුන් ඇඳ අසල නතර වී බැලුහ. හෙන්ග් ඇඳේ කෙළින් වාඩි වී සිටියේය, ඔහුගේ සුදුමැලි සම සහ සුදුවන් දෑස් අඳුරේ දිලිසුණි.
“පවුලේ සැමට, සුබ සන්ධ්‍යාවක්!” ඔහු පහත්, ගැඹුරු හඬින් කීවේය.
ඔවුන් තිදෙනාම ඔවුන්ගේ ඇඳන් වෙතට ගිය නමුත්, නොසෙල්වී, තමා ඉදිරියේ හිස් අවකාශය දෙස බලා සිටි හෙන්ග්ගෙන් ඔවුන්ගේ දෑස් ඉවතට ගැනීමට ඔවුන්ට නොහැකි විය.
3 පී පොබ් හෙන්ග්
දැඩි වෙහෙසට පත්ව නින්දට වැටුන ඔවුන් පසුදා උදෑසන අවදි වූ විට, හෙන්ග්, පොරවන රෙදිවලින් සම්පූර්ණයෙන් ආවරණයවී තම හිස මතද කොට්ටයක් තබාගෙන නිදා සිටියේය.