Η πρώτη παγωμάρα ανάμεσα μας είχε ένα ενδιαφέρον, το λιγότερο που μπορώ να πω. Ήταν η πρώτη φορά που η Τάρα μού έριξε «βλέμμα ψυχρού δολοφόλου», κρατούσε ένα αιχμηρό μαχαίρι, και έπεσε ενός λεπτού σιγή. Λάβετε υπόψη πως ακόμα και στον ύπνο μου, θα έριχνα μια οργισμένη διαμαρτυρία για το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ του «οι έχοντες πολλά» και το «αυτοί που έχουν καταλάβει» όλη την υφήλιο. Δεν είχα καταλάβει, πως η αγαπημένη μου σύζυγος είχε μπουχτίσει με τα κυρήγματα και τα κλαψουρίσματα μου για την παγκόσμια κοινωνική, εμπορική ανταλλαγή, και την πολιτική δυσφορία, και περισσότερο από τα σχέδιά μου να παρουσιάσω στον κόσμο αυτό που πιστεύω ότι είναι το φάρμακο. Βέβαια, κράτησα άπειρες σημειώσεις σε χαρτιά που κοίτονταν σαν πεσμένα δεντρόφυλλα στο πάτωμα του γραφείου μας, αλλά με σταματούσαν οι λιγοστές δυνάμεις μου και πειθαρχία για να ολοκληρώσω ένα χειρόγραφο. Ένας οικογενειακός φίλος πρότεινε ακόμη να βάλω τις ιδέες μου σε ένα βιβλίο, ώστε να συγκεντρώσω οπαδούς. Να δημιουργήσω μια σέκτα; Τότε μου φαινόταν παράλογο. Όσο και αν με πονάει που το παραδέχομαι, η Τάρα είχε δίκιο. Είχε έρθει η ώρα τα λόγια να γίνουν πράξη, ή στην περίπτωση αυτή, γραφή.
Γιατί δεν έδωσα στο βιβλίο τον τίτλο «Οικονομικός Κώδικας Γίγας;» Λοιπόν, ο Nassau Senior με βίασε να γίνω ο πρώτος που θα γράψει την Οικονομική Αγία Γραφή του διαβόλου. Παραπεταμένοι; Οικονομική Τζιχάντ; Το τεμπέλικο μυαλό σας μπορεί να σπεύσει σε ένα αναπόφευκτο συμπέρασμα τώρα. Προμηθευτείτε δραμαμίνες για το ταξίδι. Το βιβλίο αυτό ξεθάβει τις μακροχρόνιες προκλήσεις που οι γενιές αδυσώπητων οικονομολόγων και των θυμάτων τους έχουν καταπιέσει ή στρέψει προς λάθος κατεύθυνση για δύο αιώνες. Δεν είναι ούτε μια λαθραία παρωδία ούτε μια σκληρή επίδειξη ανδρείες, αλλά μια γνήσια και προκλητική ανατομή του κόσμου μας και της οικονομικής πειθαρχίας.
Εκτός από την οργή και την ανησυχία μου, πρέπει να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που έτυχε να καθίσουν δίπλα μου στο λεωφορείο κατά τη διάρκεια των συχνών μου εξαντλητικών μετακινήσεων και με τους οποίους είχα μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες συζητήσεις της ύπαρξής μου. Μεταξύ αυτών, ένας επικεφαλής ενός Πανεπιστημίου που είχε να πει μόνο σκληρά λόγια για τον Μίλτον Φρίντμαν, που τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών, επειδή προήλθε από μια ταπεινή εβραϊκή οικογένεια που ξεκίνησε στη Νέα Υόρκη και «μετατράπηκε σε μαλάκα» (τα λόγια του). Στα μυστικά συστατικά της σάλτσας μου, γεύεστε φίλους και εχθρούς, που οδηγήθηκαν από ακόρεστη όρεξη να αποδείξουν τις ιδέες μου παρανοϊκές. Με βοηθήσατε να ενισχύσω τα επιχειρήματά μου και την πεποίθησή μου. Σας αγαπώ, κυρίες και κύριοι.
Πάνω απ 'όλα, είμαι περισσότερο ευγνώμων στη σύζυγό μου, τη συνεργάτη μου στο έγκλημα, για την υπερβολική αλλά αποτελεσματική τακτική της που μου έδωσε τη δυνατότητα να αναλάβω το δύσκολο έργο να γράψω αυτό το βιβλίο.
Η συσχέτιση της ετερόδοξης οικονομίας είναι τώρα πιο απειλούμενη από ποτέ. Ήδη έχουν καταργηθεί ορισμένα ετερόδοξα οικονομικά προγράμματα. Εάν οι θεσμοί που ασπάζονται αυτή τη σχολή οικονομικής σκέψης παραμένουν στην ίδια κατεύθυνση και δεν προσαρμόζουν το στόχο τους από την παραγωγή οικονομολόγων που φιλοδοξούν να γίνουν επιτυχείς θεωρητικοί, στοχαστές, οι οποίοι πρόκειται να γίνουν πραγματικοί ρεαλιστές, λογικοί άνθρωποι, ο ρόλος τους σε αυτήν την παγκόσμια ανταγωνιστική ακαδημία θα καταστεί άνευ αντικειμένου. Το τέλος της ετερόδοξης οικονομίας μπορεί επίσης να είναι το καλύτερο πράγμα για την αναβίωση της θεσμοποίησης ή ακόμα καλύτερα, την υιοθέτηση και τη διάδοση του Εθοσισμού από τα θεσμικά όργανα, ένα πιο διαυγές και ηθικό ρεύμα.
Κοινωνικά
Ενδιάμεσο Πρόγραμμα I
«Ο βαθύτερος φόβος μας δεν είναι ότι είμαστε ανεπαρκείς. Ο βαθύτατος φόβος μας είναι ότι είμαστε ισχυροί πέρα από το μέτρο. Είναι το φως μας και όχι το σκοτάδι μας που μας φοβίζει. Αναρρωτιώμαστε, ποιοι είμαστε για να γίνουμε σπουδαίοι, υπέροχοι, ταλαντούχοι, και θαυμάσιοι; Βασικά, ποιοι είστε για να μην είστε; Είστε τέκνα του θεού. H ταπεινοφροσύνη σας δεν εξυπηρετεί τον κόσμο. Δεν υπάρχει τίποτα φωτισμένο στη συρρίκνωση, έτσι ώστε οι άλλοι άνθρωποι να μην αισθάνονται ανασφαλείς γύρω σας. Είμαστε γεννημένοι για να φανερώσουμε τη δόξα του Θεού που βρίσκεται μέσα μας. Όχι μόνο σε κάποιους από εμάς, αλλά όλους μας. Και καθώς αφήνουμε το δικό μας φως να λάμψει, υποσυνείδητα δίνουμε στους άλλους την άδεια να κάνουν το ίδιο. Καθώς απελευθερώνονται από τον φόβο μας, η παρουσία μας απελευθερώνει αυτόματα τους άλλους».
Αυτό το εμπνευσμένο απόσπασμα από τη Marianne Williamson είναι από το βιβλίο της «A Return to Love: Reflections on the Principles of a Course in Miracles», εκδόσεις Harper Collins, 1992. Από το κεφάλαιο 7, Ενότητα 3 (σελ. 190-191). Παρόλο που ο Νέλσον Μαντέλα δεν ανέφερε ποτέ αυτό το απόσπασμα στην εναρκτήρια ομιλία του του 1994, για τη γενιά μου, είναι πάντα συνδεδεμένη με τον άνθρωπο. Αν κάτι πρέπει αντικειμενικά να αναφερθεί για τη θητεία του ως Προέδρου της Νότιας Αφρικής, η άνανδρη θεόσταλτη στάση του για τη διάλυση του απαρτχάιντ τον είχε καταστήσει τον άσπρο νοτιοαφρικανό αστικό πρωταθλητή. Και, φυσικά, αν κάποιος απλά προσπαθήσει να τον κοιτάξει μέσα στο πρίσμα ενός ανθρώπου που πέρασε είκοσι επτά χρόνια στη φυλακή χωρίς να ικετεύει τους αφέντες του για χάρη ή να σπάσει το κρανίο ενός άλλου κρατούμενου, στην ουσία, του αξίζει να τον ενθυμούμαστε ως μία από τις μυθικές προσωπικότητες της δύναμης της πεποίθησης, που αποτελεί παράδειγμα της δύναμης του χαρακτήρα που απαιτείται στον αγώνα κατά της κοινωνικής, της εμπορικής ανταλλαγής, και της πολιτικής ανισότητας. Ποιος άλλος τρόπος θα ήταν καλύτερος για να καταρρεύσει στην επόμενη φάση αυτής της αποστολής;
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Εισαγωγή
«Η τέχνη είναι μια προσπάθεια ενσωμάτωσης του κακού».
– Σιμόν ντε Μποβουάρ
Δεν ακούω CD. Παίζω παλιές μελωδίες στο βινύλιο. Να εξετάζω δίσκους σε καταστήματα μεταχειρισμένων, αναζητώντας έναν Sam Cooke, έναν Wendo Kolosoy, έναν Thelonious Monk, έναν Eduardo Sanchez de Fuentes, Jimmie Rodgers, Notorious BIG, τον Mikhail Glinka, τον Miriam Makeba, τη Νανά Μούσχουρη, τον Fela Kuti ή τον Claude Debussy ή έναν Σεργκέι Σεργκέγιεβιτς Προκόφιεφ είναι τόσο χαλαρωτικό όσο η γιόγκα. Αγαπώ τις αυθεντικές περουβιανές λαϊκές μουσικές μελωδίες και τα μουσικά όργανα της Μογγολίας πολύ περισσότερο από έναν ποπ καλλιτέχνη της φανκ ή από εκθέσεις για μαυρισμένα κουτάλια που έχουν στραβώσει περίεργα. Οποιαδήποτε μορφή έκφρασης που παύει να είναι μια εμπειρία και γίνεται μορφή τέχνης χάνει την λαμπερή θεότητά της. Στο ίδιο πνεύμα, αυτό το βιβλίο είναι μια εμπειρία, όχι μια καλλιτεχνική ακροβατική άσκηση που προορίζεται για θέαμα για να σας υπενθυμίσει ότι υπάρχει.
Με έχουν αφορίσει από μια μεγάλη λίστα καφετεριών και από μπαράκια φορτώνοντάς μου την κατηγορια ότι είμαι η ενσάρκωση του Ferdinand Lassalle. Το ευρύ κοινό συνδέει εσφαλμένα μαζί μια εξέταση οικονομικού στάτους κβο με την αντι-καπιταλιστική γενναιότητα που βασίζεται σε μια οξεία παράνοια του βιβλίου του Καρλ Μαρξ «Το Κεφάλαιο». Είναι δύσκολο να μιλήσουμε για τον σοσιαλισμό με οποιοδήποτε εποικοδομητικό τρόπο. Εάν δεν με πιστεύετε, προσπαθήστε να γυρίσετε το φως στις πιο άσχημες εκφάνσεις του Καπιταλισμού, και μπαμ, θα εξοριστειτε από την κοινωνία ως Κομμουνιστής. Αν ανοίξετε μια συζήτηση για μια νέα ισχυρή εναλλακτική λύση στην ελεύθερη αγορά θα πάρετε μόνο φοβισμένες ματιές από τις αυτοανακηρυχθείσες μετενσαρκώσεις του Μαρξ. Οι όροι, οι σκέψεις, οι πρόνοιες, οι έννοιες, οι πρακτικές και οι προσωπικότητες έχουν εξουσιαστεί, αφενός μεν, ή έχουν λεοντοποιηθεί από την άλλη, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μια στιγμιαία περιφρόνηση για οτιδήποτε λέτε εάν ξεστομίσετε ένα λεξικό από αυτό το λεξιλόγιο.