- Ну добра... прывяжам, запусцім, а яго адразу ж ветрам парве, - кажу, не прыхоўваючы іранічнай усмешкі.
- Па-першае, нічога прывязваць не будзем. А па-другое, запускаць будзем, калі ветру не будзе.
- Дык а як жа ён паляціць? - пытаюся ўсё з той жа ёлкай усмешкай на вуснах і, Мішка, ляпнуўшы сябе па лбе, адчайдушна выдыхае:
- Сапраўды... спірт забыліся прыляпіць!
Мішка намазвае клеем таблеціну сухога спірту, лепіць да пласціны - з боку меха, - потым яшчэ тры, а падумаўшы лепіць і пятую.
- І што... падпальваем - і ён уздымаецца? - пытаюся ўжо сур’ёзным голасам.
- Мы з братанам у Неўлі ўжо такі мех запускалі. Праўда, узняўся невысока, за дрэва зачапіўся. Таму што дрот быў таўставаты, ды ўсяго дзве таблеціны прыляпілі. А гэты, - сябрук дзьмухнуў у мяшок і той злёгку калыхнуўся, - не меней, чым на кіламетр павінен узняцца.
Я захоплена гляджу на сябра і, не ведаючы, даваць ці не даваць ягоным словам веры, з хваляваннем паціраю рукі.
- Ну дык пайшлі, запусцім, - гукаю акрыялым голасам, - якраз ветру няма.
- Ноччу будзем запускаць, зараз няма сэнсу, - адказвае сябар і торгае галавой, - дзе тут можна яго прыхаваць?
Моўчкі ківаю на столь, і мы выкульваемся з хаты, пакінуўшы разнасцежанымі дзверы. Ацэтатны клей аказаўся надта смярдзючым, і ім навылёт прасмярдзела хата.
- Ну, дык увечары запускаем? - пытаюся, узлазячы па драбінах на гарышча.
- Не, - гукае з-за спіны сябрук, - сёння кіна няма.
Заміраю на імгненне, спрабуючы адшукаць сувязь паміж мехам з папяроснай паперы і кіном, і сябар ляпае мяне па азадку:
- Хутчэй давай, а то нас могуць убачыць!
Хаваем мяшок за комінам ды яшчэ і прыцярушваем сенам.
- Ты калі-небудзь пра НЛА чуў?
- А? - выдыхаю я, і сябар асуджана махае рукой.
Уладкаваўшыся на драбінах, - я вышэй, ля дзверцаў на гарышча, Мішка.
- ля маіх ног, - зморана аддыхваемся. Усё ж такі давялося папрацаваць. Ды і ўсё рабілі спехам, бо вось-вось павінна прыйсці маці з фермы.
- У братана ў Неўлі падшыўка часопіса «Тэхніка - моладзі» за мінулы год. Усю яе прачытаў. Там у двух нумарах пра НЛА напісана. Гэта значыць: неапазнаны лятаючы аб’ект. Уяўляеш, пасярод неба раптам узнікае талерка, ці вялізны шар, які свеціцца знутры. І ніхто не можа дапяць - што гэта такое. Шмат ужо было такіх выпадкаў. Цэлы навуковы інстытут вывучае гэтую праблему. Там у адным з нумароў нават адрас пададзены, куды можна паведамляць, калі пабачыш нешта такое. У нас таксама НЛА атрымаецца. Мяшок жа знутры свяціцца будзе. Толькі б на вочы Мандрычысе патрапіў. А тая потым па ўсім белым свеце раззвоніць.
- А чаму падчас кіна запускаць трэба?